
Caroline Van Den Heuvel Leeftijd:Precies twee jaar geleden vertrok Aad van den Heuvel precies midden in de coronatijd. Presentator van de shows “Ook dat!” en “The Van Speyk Show”, evenals een legendarische journalist voor Brandpunt. Zijn kinderen Caroline en Mark waren degenen die op het idee kwamen voor de documentaire over het leven en de carrière van hun vader.
, en de titel van de film is “Dit was Aad, goedenavond!” Deze avond gaan Mark, Caroline en Marks collega Catherine Keyl van TV in op de betekenis van Aad van den Heuvel. Toen Mark en Caroline van den Heuvel naar Beeld en Geluid in Hilversum gingen, hoorden ze tot hun verbazing dat hun vader.
Aad, niet vereerd was met een plekje in de Hall of Fame. Caroline voegt toe: “In het begin vond ik het niet erg, maar mijn broer had een heel andere kijk op de situatie.” Mark: “Terwijl ik daar stond, observeerde ik een menigte individuen die ik niet herkende. De bijdragen van de individuele Aad van den Heuvel, red. waren veelzeggend. Hij was een vroege oorlogscorrespondent in Nederland en was een van de eerste in zijn soort.
Hij heeft de hongersnood in Afrika naar huiskamers in Nederland gebracht. Daarna was hij de eerste in Nederland die een talkshow presenteerde met zijn programma’s “De van Speyk Show” en “De Alles is Anders Show.” En vervolgens met de uitdrukking “Ook dat”, het begrip infotainment, dat ook in Nederland niet werd herkend.
Als je daar echt iemand moet ophangen, dan moet hij het zijn.” Aad van den Heuvel was een pionier in de televisiejournalistiek. Vanwege de corona kreeg zijn vroegtijdige dood in minimale aandacht van het publiek. Mark legt uit: “Als gevolg hiervan wilden mijn zus en ik een gedenkteken voor hem maken in de vorm van een documentaire.” Rotterdam is waar zijn vader is geboren en getogen.

Hij beweerde gedurende hun hele relatie dat hij de enige was die de bomaanslag in mei kon vertellen. Sliedrecht werd door de familie overgenomen als compensatie voor de gesloopte stad. Na het afronden van de middelbare school volgde Aad een opleiding tot instructeur lichamelijke opvoeding aan die instelling; maar in plaats van voor studenten te werken, vond hij werk als sportjournalist voor een plaatselijke krant.
Toen hij in met de directeur van de KRO, Jan Castelijns, sprak over sport en televisie, zag Castelijns het bezoek van Aad aan voor een sollicitatie en rekruteerde hem dus. Kort daarna werd hij uitgezonden om verslag uit te brengen over gebeurtenissen in andere landen. Na zijn berichtgeving over de bouw van de Berlijnse Muur, nam de KRO het besluit .
om een afdeling actualiteiten op te richten die ze Brandpunt noemden. Aad kreeg hierin een belangrijke rol en hij was prominent aanwezig in nieuwsuitzendingen over de hele wereld. Hij liet een aanzienlijke impact na op de geest van de jongere Fons de Poel. Ik probeerde net als hij in de tuin te zijn door een wc-papierrol te gebruiken. De Focus-televisieshow was een nietje in ons huishouden. Een figuur als James Dean, maar met een meer dreunende stem in de film.
Tot op zekere hoogte werd ons ultraconservatieve en sterk gecompartimenteerde land, verborgen achter de dijken, dankzij Aad blootgesteld aan wereldwijde perspectieven en actualiteitsverslaggeving die decennialang de meest gezaghebbende werden. Aad van den Heuvel maakte een van zijn meest memorabele reportages in in Biafra.
Het had zijn onafhankelijkheid uitgeroepen van Nigeria, dat leed aan hongersnood en probeerde de nieuw gevormde staat te vernietigen. Vanaf het dak van een naburig hotel documenteerden hij en zijn team de gevolgen van het bombardement. “Maar hij liet het niet aan zijn hart komen”, herinnert De Poel zich. Zoon Mark ontdekte eerder onontdekte foto’s van het incident.
“Op een gegeven moment zegt hij tegen me als we op het dak zijn: ‘Laten we naar beneden gaan, want onze verzekering moet niet goed worden afgehandeld.'” Op straat zie je hem over lijken lopen terwijl hij zijn pistool afvuurt op volle capaciteit. “Vóór Aad was er niet veel belangstelling voor Afrika”, aldus De Poel. “Maar hij heeft dat getransformeerd.”
De foto’s van de uitgehongerde kinderen maakten veel indruk. Toen ik zei dat ik geen zin had om te eten, zei mijn moeder: “Denk aan de kinderen van Biafra.” Willibrord Frequin, die eerder dit jaar overleed, was op dat moment in Biafra. Tijdens de uitzending van O die plaatsvond op de dag dat Aad overleed, bracht O hem hulde als leraar en noemde hij hem een ’geweldige aardige vent’.
Er werden ook zinnen als “leidende journalist” en “mens” gebruikt in het artikel. De Poel, die toen ook aan tafel zat, denkt met veel plezier terug aan zijn eigen Brandpunt-debuut. “Plots zat ik naast de man wiens pyjama ik had bewonderd. Het was geruststellend om te weten dat hij angstiger was dan ik in de situatie.
Maar zodra de camera begon op te nemen, werd hij kalm Er was in die tijd bij Brandpunt veel concurrentie, maar ook veel roddels en achterklap, maar Aad was iemand die de sfeer kon veranderen phere, die altijd vriendelijk en geïnteresseerd was. Ik had de indruk dat ik zijn leerling was.
