Fleur Launspach Leeftijd:Tijdens het gesprek had Fleur Launspach het op prijs gesteld als een misverstand opgehelderd had kunnen worden. “Nee, het spijt me dat ik je moet teleurstellen, maar ik ben niet de dochter van actrice Rik Launspach. Het is een hoax die door een willekeurige man werd bestendigd op een site die veel mensen lezen. Mijn oom heet Rick.
Het heeft zo ver gekomen dat hij en zijn vrouw dagelijks opmerkingen over hun dochter op het nieuws horen. Het lijkt een beetje kinderachtig om van mijn eigen vader te komen. Maar ik kan je één ding zeker vertellen: tijdens het kerstdiner hadden we een heerlijk gelachen om dit onderwerp. Kerst zorgde voor een broodnodige pauze voor de twintigjarige NOS-journalist.
die in een bijzonder stressvolle tijd in Londen was gestationeerd. In de plaats van haar voorganger Tim de Wit, ook wel bekend als Mr. Brexit , die vrijwel dagelijks de Nederlandse televisiekijkers informeerde over de Brexit-manie en de geleidelijke ineenstorting van .
Theresa May, is Launspach de communicator, en daarmee het gezicht, geworden van de Partygate-controverse van de afgelopen maanden. En de strijd van Boris Johnson om zijn positie als primeur te redden minister van een eiland dat sinds de Brexit wordt opgeschrikt door turbulente wateren. Na weer een hectische dag in Westminster, heb ik contact opgenomen met Tim.
om mijn frustraties te luchten en wat stoom af te blazen. De controverse rond al die afgesloten borrels en feesten in Downing Street heeft eens te meer aangetoond hoe theatrale politiek in ons land kan zijn, met een verscheidenheid aan verschillende verhalen. De theatervoorstellingen in het Lagerhuis leggen alle kenmerken en tekortkomingen van de menselijke natuur bloot. Concurrentie.
verwaandheid en arrogantie komen allemaal voor de geest. Jaloezie. De essentiële vraag is: ‘Waarom zou een premier zijn ideale positie op het spel zetten voor een glas wijn?’ De ontmoeting met Launspach vindt plaats in Soho House, het exclusieve bastion van de creatieve industrie in de stad Londen in het Verenigd Koninkrijk. Het is te vinden in Greek Street, tegenover de aloude patisserie .
Maison Bertaux en de beroemde Coach and Horses-bar, die erom bekend stond dat alleen klanten welkom waren die van de herbergier hielden. Zo dronk de chronische alcoholist Jeffrey Bernard, die vroeger artikelen voor de publicatie schreef, constant. Het Hongaarse restaurant Gay Hussar bevond zich aan het einde van de straat, en het was daar dat politieke complotten met Labour.
functionarissen werden uitgebroed boven kommen goulash. De journalist wordt getoond terwijl hij slokjes neemt van een koffiedrankje terwijl hij een bananencake doorprikt. Ze legt uit dat ze nooit de verwachting of de intentie heeft gehad om in Londen aan te komen.
Ik vind het heel eigenaardig. Mijn moeder Els is haar hele leven bezig geweest met de Shakespeare-samenzweringen die hier in deze regio zouden hebben plaatsgevonden. Ze heeft een boek geschreven gebaseerd op het leven van Richard de Derde. Vanwege de Tudors en William Shakespeare, deze trieste monarch is door de geschiedenis heen ten onrechte afgeschilderd als een tiran.
gebochelde kindermoordenaar. De oom van de acteur De moeder van alle dramaturgen. De journalist die in Haarlem opgroeide ondanks zijn geboorte in Amsterdam, maakt creatieve familie waartoe ook auteurs en performers behoren. Haar broer Thijs, die psychotherapeut is, heeft een boek geschreven met de titel Fokking Druk over de effecten van stress. Haar opa Jan was jarenlang .
schrijver voor De Groene Amsterdammer. In die jaren was hij was een van de eerste mannen die zich op zijn leeftijd in een vrouw liet veranderen. Jan was ook een van de eersten die voor De Groene Amsterdammer schreef. Zijn kleindochter maakte de documentaire toen ze tien was jaar oud.
Hij had de uitstraling van een dame over zich, mijn opa. Volgens Launspach is dit niet het soort familie dat tijdens het eten over onbeduidende onderwerpen kletst. Politiek en de laatste ontwikkelingen domineren te allen tijde de gespreksonderwerpen. Uitgesproken standpunten worden niet uit de weg gegaan.
Dat is voor mij altijd een interessante uitdaging geweest. Mijn ervaring met debatteren heeft me geleerd hoe belangrijk het is om mijn positie te behouden. Desondanks koos ze aanvankelijk een andere weg voor haar professionele leven. “Mijn eerste studierichting aan de UvA was economie.
Daar had ik wel interesse in, maar na een jaar besloot ik toch maar over te stappen naar film en televisie. Na deze studie ging Launspach voor de master in Journalistiek. Tijdens deze periode liep ze stage bij Nieuwsuur, dezelfde publicatie waarvoor ze nu werkt. Tijdens die stage kreeg ik de kans om met de.
ongelooflijke Hein Hansen naar Ghana te gaan om een rapport op te stellen over hoe dat land slachtoffer werd van Nederlandse dumpprijzen. Dat was bedoeld als leerervaring. Daarnaast wekte het mijn nieuwsgierigheid naar Afrika, een regio die naar mijn mening niet zoveel aandacht krijgt als het zou moeten. Ik had besloten dat ik zou terugkeren. Ja, nadat ik klaar was met de universiteit.
kwam ik tot de conclusie dat er geenzin om te wachten om daarheen gestuurd te worden. Dus besloot ik alleen te gaan, met behulp van het geld dat ik had gespaard, wat beurzen en mijn eigen fotoapparatuur. Tijdens het hoogtepunt van de ebola-epidemie was ik in Sierra Leone. Daarna ging ik naar de Centraal-Afrikaanse Republiek, een plaats waar vrijwel geen westerse journalisten komen.
Nadat moslimrebellen uit het noorden probeerden de controle over de natie te grijpen, werd er daarom zeer weinig aandacht besteed aan het feit dat er in die regio een semi-genocide plaatsvond. Het vormde het gevaar om in een ander Rwanda te veranderen. Zodra ik aankwam, kon ik beginnen met het verkopen van rapporten. Tijdens deze procedure werd ik in contact gebracht met .
Al Jazeera, een omroeporganisatie met vertegenwoordigers in elk land. Ik heb net een baanaanbieding gekregen van Al Jazeera English in Qatar, waar ik als producer zou gaan werken. Hierdoor werd mijn blik op de wereld verbreed en kon ik daardoor voor het eerst dingen van een niet-westerse hoek bekijken.
