Hoe Oud Is Juultje Tieleman:Nederland en Suriname erkennen beide het Nederlands als hun officiële taal, terwijl België het als een van hun drie officiële talen erkent. Nederlands is een West-Germaanse taal. Nederlands is ook een officiële taal op de eilanden Aruba, Curaçao en Sint Maarten, die allemaal deel uitmaken van het Koninkrijk der Nederlanden. Nederlands is de derde meest gesproken Germaanse taal na Duits en Engels.
In de Europese Unie zijn er ongeveer acht miljoen mensen die Nederlands als tweede taal spreken, naast de ongeveer een miljoen mensen die Nederlands als eerste taal spreken. Traditioneel Nederlandstalige locaties zijn onder meer de Franse Westhoek en het gebied rond de Duitse stad Kleef. In deze gebieden kunnen de oudste generaties nog Nederlandse dialecten spreken.
In sommige delen van wat vroeger de Nederlandse kolonie Indonesië was, kunnen mensen van de oudste generatie nog steeds Nederlands horen praten. Naar schatting kunnen meer dan een half miljoen mensen in de Verenigde Staten, Canada en Australië in het Nederlands communiceren. Het is onzeker wanneer het Nederlands als een taal op zich is ontstaan; niettemin is het Afrikaans, een van de .
officiële talen die in Zuid-Afrika wordt gesproken, een dochtertaal van het Nederlands. Beide talen kunnen door elkaar worden begrepen. Het Oudnederlands, dat zeer weinig documentatie heeft, is de vroegst bekende vorm van het Nederlands. Daarna evolueert het Nederlands naar Middelnederlands, ook wel Diets genoemd, en uiteindelijk Nieuw Nederlands.
de regio’s die nu bekend staan als Nederland en Noordwest-Duitsland. Op basis van Ingveoonse klankverschuivingen kan worden afgeleid dat de kusttaal die in de wetenschappelijke literatuur als Ingveoons wordt aangeduid, zich in mindere mate richting het zuidoosten heeft verspreid. Op het vasteland zijn de Friese en Saksische talen er het meest door beïnvloed. West-Vlaams en Nederlands.
in mindere mate, hebben beide kenmerken van het Ingveonisch, dialecten die de basis vormden van de taal die nu bekend staat als Standaardnederlands. Na de Normandische verovering van Engeland onderging het Angelsaksische, dat ook een van de Ingveon-talen was, een aanzienlijke hoeveelheid romanisering in dat land.
De taal die langs de kust gesproken werd, bleef op het vasteland maar in één vorm behouden: het Fries. In continentaal West-Germaans ontstond een afstand tussen het zogenaamde Nederduits en Nedersaksisch enerzijds en Middelduits en Hoogduits anderzijds, als gevolg van de opeenvolgende klankverschuivingen die in het Hoogduits tussen de en e eeuw. Dit werd veroorzaakt door de opeenvolging van Hoogduitse klankverschuivingen.
Het Neder-Frankisch diende uiteindelijk als basis voor wat tegenwoordig bekend staat als het Nederlands, terwijl het Boven-Duits primair verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van het moderne Duits. Niet alleen werd de taalkundige kloof groter, maar ook geografisch naar het noorden verschoven. Pas in de eeuw begonnen de talrijke regionale talen die gesproken worden in de gebieden die tegenwoordig als Nederlands worden beschouwd, samen te smelten tot één enkele standaardtaal.
Tot dan toe had elke regio zijn eigen schriftvorm, waarvan de meest uiteenlopende te vinden was in het zuidoosten van Limburg en het noordoosten van Nederland, van Groningen tot de Achterhoek. Ze vertoonden kenmerken van de talen die in de Hanze en het Münsterland werden gesproken, en zouden vervolgens een onbeduidende rol spelen in de ontwikkeling van de bredere Nederlandse standaardtaal.
Het economische en bestuurlijke zwaartepunt in Brabant, Vlaanderen en Nederland, waar ongeveer een vijfde van alle Nederlandstalige inwoners van Nederland woont, kwam ook tot uiting in de dominantie van de geschreven varianten uit die regio’s. Dit fenomeen staat bekend als de ‘Nederlandse taalsplitsing’. Deze geschreven .
talen werden als academisch beschouwd omdat ze bijna uitsluitend werden gebruikt in de kanselarijen van prinsen, kloosters en steden en bijna nooit door de bevolking van mensen die analfabeet waren. Rond deze tijd was er een poging om een generieke geschreven taal te construeren die in grotere gebieden kan worden gebruikt door diverse regionale elementen om zich te verenigen. Deze taal zou op een algemene manier kunnen worden geschreven.
Dit was nodig vanwege de consolidering van het bestuur onder het Bourgondische hertogdom, dat ernaar streefde zijn macht vanuit Brussel over heel Nederland uit te breiden. Keizer Karel V zou uiteindelijk succesvol zijn in het bereiken van dit doel. Tijdens de Reformatie waren de belangrijkste teksten die werden gepubliceerd met de bedoeling om.
wijd verspreid te worden, vertalingen van de Bijbel en religieuze traktaten. Daarom zijn deze teksten doelbewust geschreven in een taal die voor een breed publiek toegankelijk was. Voorlopig bleef het beperkt tot pogingen waarbij de auteurs elk het meeste belang hechtten aan de betekenis van hun respectieve regionale talen.
