
Maarten Van Rossem Ziek:Maarten van Rossem October Zeist is een historicus uit Nederland die ook werkt als omroep, auteur en voormalig hoogleraar. Zijn expertise ligt in de geschiedenis en politiek van de Verenigde Staten. Als een erkende autoriteit in de Verenigde Staten treedt hij regelmatig op in een breed scala aan televisieprogramma’s, waaronder die van de Golfoorlog.
Daarnaast geeft hij op consistente wijze lezingen over een maatschappelijk onderwerp, of het onderwerp nu relevant is of niet. Sinds die tijd host hij zijn eigen podcast, waarin hij verschillende onderwerpen bespreekt en ook actuele gebeurtenissen behandelt. De familie Van Rossem is een patriciërsfamilie, en Van Rossem stamt uit die familie.
In een gezin met drie andere kinderen was hij de oudste en bracht zijn jeugd door in Wageningen aan de Javastraat. Zijn vader, kunstenaar en entomoloog, Gerard van Rossem, werkte voor dePlantenziektekundige Dienst. Gerard van Rossem werkte ook als kunstenaar. Arnold van Rossem, die de titel van Professor en Doctor droeg, was zijn opa.
Henri Nolen, een elektrotechnisch ingenieur, fabrikant en professor, was de grootvader van moeders kant van Van Rossem. Van Rossem is naar hem vernoemd. Zijn moeder had een zeer bevoorrechte opvoeding toen ze een kind was. Er waren constant ruzies te horen vanuit het huishouden van Van Rossem. Zijn ouders gingen scheiden en kort daarna stichtte zijn vader een nieuw gezin met een andere vrouw.
Maarten had een eenzame jeugd die werd gekenmerkt door een intense focus en een passie voor onderwijs. Op de basisschool waar hij naar toe ging, werd hij gepest, en thuis werd hij geslagen. Maarten ontmoette zijn vrouw, Winnie Robijns, geboren tijdens een gecombineerd studenten Sinterklaasfeest. Mannen en vrouwen bleven toen nog in aparte studentenorganisaties participeren.
Ze kregen uiteindelijk een zoon en een dochter nadat ze trouwden en zich in Utrecht vestigden. Winnie van Rossem was hoofdredacteur van het weekblad Margriet. Hij behaalde zijn diploma gymnasiumwetenschap aan Wageningen Universiteit. Daarna ging hij een tijdje naar de apotheek en ging daarna geschiedenis studeren aan de Universiteit Utrecht, waar hij uiteindelijk bij het Utrechtsch Studenten Corps kwam.

Daar luisterde hij aandachtig naar de colleges van J.C. Boogman over de Republiek in de zeventiende eeuw, die hem volledig boeiden. Boogman’s toen moderne opvattingen over geschiedschrijving omvatten wat hij zelf ‘possibilisme’ noemde. Possibilisme verwijst naar de wetenschap dat er op elk willekeurig moment in de geschiedenis andere wegen zijn die historische vooruitgang zou kunnen inslaan. Dit besef is essentieel voor een historicus.
Toen hij de bibliografie voor het kandidaatsexamen bestudeerde, kwam het onderwerp eindelijk voor hem tot leven. De lijst voor geschiedschrijving gaf hem echter een afkeer van de theoretische vraagstukken van de geschiedschrijving, wat volgens Van Rossem hoogstens tot een writer’s block kan leiden. De onderwerpkeuze voor Van Rossems proefschrift over de revisionistische opvatting .
dat de wortels van de Koude Oorlog liggen in de Amerikaanse zoektocht naar nieuwe markten werd bepaald door de benoeming van Hermann von der Dunk tot hoogleraar hedendaagse geschiedenis en de inleiding op zijn colleges over de Koude Oorlog. De lezingen van Hermann von der Dunk over de Koude Oorlog wekten aanvankelijk de interesse van Van Rossem voor het onderwerp.
Het denken over de geschiedenis ontwikkelde zich aanzienlijk in de twee jaar dat hij aan de veelomvattende scriptie werkte, waarin hij het niet eens was met de revisionisten. In die twee jaar besteedde hij veel tijd aan het nadenken over de geschiedenis. Daarna werkte hij als wetenschappelijk medewerker en promoveerde hij uiteindelijk op het proefschrift .
The radical temperament. De ommekeer van een generatie Amerikaanse intellectuelen in twee verschillende politieke richtingen De geschiedenis van de groep intellectuelen die bekend staat als ‘The New York Intellectuals’, waaronder individuen als Hannah Arendt, Saul Bellow en Mary McCarthy, wordt gedetailleerd beschreven in de proefschrift. Hun primaire forum was een tijdschrift genaamd Partisan Review, dat werd gevolgd door Commentary en dan.
zelfs later, Dissent. Lionel Trilling, literair criticus, werd door Bart Tromp, die de recensie voor Vrij Nederland schreef, geroepen als de ‘centrale figuur’ van het onderzoek. Tromp beschreef Lionel Trilling als “vooral een voorproefje van de geschiedenis van ideeën” in zijn beschrijving van Trilling. Tromp was van mening dat de roman mooi geschreven was, ondanks dat er momenten waren die misschien een tikkeltje te sardonisch waren. Van Rossem was tot voor kort als bijzonder hoogleraar geschiedenis aan de Universiteit Utrecht in deeltijd verbonden.
